Daar bij de waterkant

“Mijn moeder ging samen met een vriendin kijken naar hun vriendjes die aan het zwemmen waren. Mijn vader werkte toen in de machinekamer van het zwembad”, aldus Janneke. Hij benaderde de meisjes, omdat hij voor zijn band een zangeres zocht. Haar moeder heeft auditie gedaan, maar werd niet gekozen door de andere bandleden. Janneke: “Mijn vader moest dat aan haar vertellen. Hij had inmiddels een oogje op mijn moeder en nodigde haar uit voor een film in de bioscoop. Van het een kwam het ander en zij kregen verkering." Een jaar later - in 1964 - trouwden ze; ‘Daar bij de waterkant’ van Eddy Christiani was hun liedje. In 1966 werd hun eerste dochter geboren en in 1967 kwam Janneke ter wereld.

Watervrees
De moeder van Janneke had watervrees: “Mijn vader heeft haar destijds geholpen om over haar watervrees te komen. Hij, de technische man van het zwembad, gaf mijn moeder na sluitingstijd zwemles met de haak in de aanslag. Dat zou in deze tijd natuurlijk niet meer kunnen, maar zij heeft wel beter leren zwemmen en haar angst enigszins overwonnen."

Voetsporen
In coronatijd kwam Janneke zonder werk te zitten. Zij zag een advertentie van De Viergang in Pijnacker, waarin gezocht werd naar een receptionist. “Ik ging ’s morgens op gesprek, tekende ’s middags mijn contract en werd de volgende dag ingewerkt. Ik heb het enorm naar mijn zin met het werk en met het team. Er komt veel organisatie- en regelwerk bij kijken en ik heb veel contact met een grote diversiteit aan gasten, dat maakt het werk zo afwisselend. Mijn vader leeft helaas niet meer, maar ik weet zeker dat hij het fantastisch had gevonden dat ik nu ‘daar bij de waterkant’ van het zwembad werk. Het voelt alsof ik een beetje in de voetsporen van mijn vader ben getreden.”